Uzun geçen bir haftaydı ve üzgün ve yorgun... Çok sevdiğim bir dostumun annesini kaybettik. Uzun süredir tedavi görüyordu. Kocaman bir hayat gözümüzün önünde kayıp gidiyor. Allah' tan sabır ve güç diliyorum.
Gerçekten insanoğlu bir varmış bir yokmuş misali.. Hep hastalıklarda ve sevdiğimiz insanları kaybettikten sonra oturup düşünürüz; nelere üzüldüğümüzü, ne kadar gereksiz şeylere takıldığımızı ( hele de ben) ama maalesef bazen elimizde olmuyor. Herşeye rağmen yaşadığımız günden keyif almaya bakmak gerek. Sabah sağlıklı uyandığımız için, işimize gidebildiğimiz için , akşam eve sağ salim döndüğümüz için, sevdiklerimiz yanımızda olduğu için, giyecek kıyafetimiz, harcayacak azda olsa çokda olsa paramız olduğu için, uyuyacak bir yatağımız olduğu için, masamıza bir tabak sıcak çorba koyabildiğimiz için, nefes aldığımız için, aslında hep ufak tefek şikayetlerde bulunup ama genelde sahip olduklarımız için, şansız olduğumuzu hep söyleyip bütün bu sahip olduklarımızı düşününce ne kadar şanslı olduğumuz için......
Aslında düşününce mutlu olacak ve Allaha şükredecek ne kadar çok şeye sahibiz. Hergününüz birbirinden sağlıklı ve huzurlu geçsin, hayata sevgiyle bakın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder